നിശാശലഭം

സൂര്യനണയും നേരമൊരുതിരി

വെട്ടം തെളിച്ചു ഞാനിന്നലെ-

യെന്‍ ദൈവങ്ങള്‍ക്കു കൂട്ടായ്.

അന്നേരമെന്‍ കണ്‍മുന്നില്‍ വന്നു

പതിച്ചാ, ദീപത്തിനുള്ളിലാ-

യൊരു പാവമാം നിശാശലഭം.

ഇനിയുമുരുകാത്ത നെയ്ത്തിരി

തന്നോരത്തായ് കര കയറാന്‍ വഴി-

യില്ലാതുഴന്നൊരു മിണ്ടാപ്രാണി.

പൊള്ളുമെന്നോര്‍ത്തില്ലന്നേരം ഞാന്‍

നീട്ടിയ വിരല്‍ത്തുമ്പിലേറിയാ ശലഭം

വീണ്ടുമൊരു പുതുലോകത്തിനായ്.