പകലന്തിയോളം മിന്നലിന് വെട്ടിത്തിളക്കം
കണ്ടുമരവിച്ചെന്നകവും പുറവും, തേടിയ-
ലഞ്ഞൊരു വെണ്പൌര്ണ്ണമിയെ, കൊടും
മാരിയിലലിച്ചിറങ്ങും കുളിരിലും ഇരുട്ടിന്
വാതയനങ്ങള് മലര്ക്കെ തുറന്നു ഞാനേറെ
കൊതിച്ചു നിന് തെളിമയിലലിഞ്ഞുചേരാന്.
നിന് നിലാവില് മുങ്ങിപ്പടരാന് തുടിക്കുമാ
കുഞ്ഞിളം വല്ലിയെ കണ്ടിട്ടുമറിയാത്ത ഭാവേ
മുകിലിന് കൂട്ടുപിടിച്ചു നീ മറയുവതെങ്ങോ?
ഈ കിളിവാതിലിനപ്പുറത്താ പൊയ്കയില്
നിന് തലോടലേറ്റുണരാന് വെമ്പുന്നൊരാമ്പല്
പൂമൊട്ടിനേയും നീയെളുപ്പം മറന്നുവെന്നോ?
പടരാനൊരു ചില്ല തേടുമാ ചെം വല്ലി പോല്
വിടരാന് നില്ക്കുമാ മുകുളത്തിന് നീരവമായ്
ഇനിയെത്ര കാലം നിനക്കായ് തപം ചെയ്യണം ?
മുകില് മാല ദൂരെക്കളഞ്ഞൊരാ നിന്നഴകില്
കുതിര്ന്നിളം ചേതനയിനിയെന്നില് നിറയും
നാളെയെ നോക്കി ഞാന് മൂകമായ് പാടുന്നു…
Leave a comment