തെന്നലെന് ചാരെയണയുമ്പോ-
ളൊരു നാദമായി ഞാനൊഴുകി
തെന്നിയണയും തെന്നലിന്
കൂട്ടായൊരു മുളനാദമായൊഴുകി
ഒരുകാലത്ത് കണ്ണന്റെ ചുണ്ടിലെ രാഗത്തെ നെഞ്ചിലേറ്റിയ ഓടമരങ്ങളുടെ മര്മ്മരം ഇരമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്ന വണ്ടികളുടെ അലര്ച്ചയില് അലിഞ്ഞില്ലാതായി. ഒരു നിമിഷം ഏകയായി ആ മര്മ്മരത്തില് ലയിച്ചില്ലാതായെങ്കില്…
yeah.. we entered into a busy life and rarely get such odd moments of silence in a busy life
LikeLike
oh.. really.. thank you.. but you complemented Akila.. who’s that..? 😉
LikeLike
thank you..
LikeLike
So, I am not alone! I know certain things are ‘said better’ in the mother tongue. But try your best to translate… When I was editing a Tamil journal I carried translations of Pavithran theekkunni, Mukunthan to name a few. N D Rajkumar translated them, if I remember correct. This is what ‘sharing’ is all about Akhila. One John Smallshaw should be brought here while a Pavithran should be transferred to a poetry camp in
the banks of Thames.
yeah.. true.. i really appreciate your suggestion..let me see what best can be done
LikeLike
thanks Hari..is it a kavitha.. i donno.. but I know it is the pain of my heart..nostalgic heart..
LikeLike
Sumit, It is malayalam, my mother tongue..
LikeLike
Good question.. hmm.. but let me try to answer… lol
LikeLike
words and notion 
Leave a reply to Akhila Cancel reply